Kwiecień-miesiącem świadomości autyzmu.

Według autysty…

„Nie ma czegoś takiego jak „wysoko” lub „nisko” funkcjonujący autyzm. To po prostu autyzm. Wysoki poziom funkcjonowania jest wykorzystywany do odmawiania wsparcia, a niski poziom funkcjonowania jest wykorzystywany do odmawiania sprawczości i autonomii.

Nie ma czegoś takiego jak „osoba z autyzmem”. To jest „osoba autystyczna”. Nie jesteśmy osobami Z AUTYZMEM, jesteśmy autystyczni

Szczepionki nie powodują autyzmu. Autyzm jest uwarunkowany genetycznie.

Nie można „wyleczyć” autyzmu. To nie jest choroba. Autyzm jest neurotypem.

Nie jesteśmy niepełnosprawni z powodu naszego autyzmu, jesteśmy niepełnosprawni z powodu środowiska, w którym przebywamy i istniejemy, gdy nie otrzymujemy potrzebnych nam udogodnień

Reprezentacja autyzmu w mediach nie jest adekwatna. W 99% przypadków postacie te są przedstawiane przez aktorów neurotypowych. Nie reprezentują nas. Często wzmacniają negatywne i fałszywe stereotypy na temat osób autystycznych. Zamiast tego porozmawiaj bezpośrednio z osobami w spektrum.

Zapytaj osobę autystyczną o jej szczególne zainteresowania. Pytaj ze szczerą intencją i ciekawością. Gwarantuję, że przyniesie jej to wiele radości z poznania kogoś, kto jest szczerze zainteresowany! Przygotuj się na wysyp informacji! Okazywanie uwagi i angażowanie się w jej pasje może naprawdę sprawić, że osoba autystyczna poczuje się kochana.

Nasze potrzeby nie są „specjalne”. Są to po prostu ludzkie potrzeby, choć czasami mogą wyglądać inaczej niż te, które są neurotypowe. Zamiast określać je jako „specjalne”, spójrz na nie jak na „potrzeby wsparcia”. Niektórzy mogą potrzebować więcej niż inni w pewnych aspektach, a niektórzy mniej.

Posiadanie dyplomu z autyzmu, psychologii lub psychiatrii nie czyni cię ekspertem w dziedzinie autyzmu. Jedynymi osobami, które są ekspertami w dziedzinie autyzmu, są ci, którzy sami są autystyczni.”

Powyższy wpis jest mocnym świadectwem osobistej perspektywy jednej osoby atypowej.

W naszej szkole pracujemy z dziećmi nieneurotropowymi w różnym wieku. Staramy się stworzyć warunki, w których czują się bezpiecznie. Rówieśników uczymy akceptacji wobec zachowań uczniów autystycznych. Nauczyciele, specjaliści cały czas uczą się, jak skutecznie ich wspierać w czasie lekcji czy przerw. Niezbędna też jest współpraca rodzice-nauczyciele.